به قدر حوصلهها جام می دهد ساقی
اگر چه بادهٔ خمخانه را نهایت نیست
بیا که مجلس عشق است و عاشقان سرمست
چنین مقام خوشی در همه ولایت نیست
< قطعهٔ شمارهٔ ۲۸
قطعهٔ شمارهٔ ۲۶ >
