درد تو ندیم دل شیدای منست
ورد تو نهان و آشکارای منست
کفر سر زلف تو که جانم به فداش
کفرش خوانند نور ایمان منست
< رباعی شمارهٔ ۳۹
رباعی شمارهٔ ۳۷ >
