ملک و ملکوت با هم آمیخته اند
نقد جبروت بر سرش ریخته اند
کردند طلسمی به جمال و به کمال
آنگه به در گنج خود آویخته اند
< رباعی شمارهٔ ۱۱۰
رباعی شمارهٔ ۱۰۸ >
