تا با تو توئی بود دوئی خواهد بود
ای یار دوئی هم ز توئی خواهد بود
چون تو ز توئی وز دوئی وارستی
در ملک یکی کجا دوئی خواهد بود
< رباعی شمارهٔ ۱۲۲
رباعی شمارهٔ ۱۲۰ >
