با من لب تو چو زلف تو بسته چراست؟
چشم خوش تو خصم من خسته چراست؟
بروی کمان مثالت اندر حق من
گر نیست جفای چرخ پیوسته چراست؟
< رباعی شمارۀ ۱۳
رباعی شمارۀ ۱۱ >
