سوگند به آفتاب یعنی رویت
و آنگاه به مشک ناب یعنی مویت
خواهم که ز دیده هر شبی آب زنم
مأوای دل خراب یعنی کویت
< رباعی شمارۀ ۴۲
رباعی شمارۀ ۴۰ >
