با ابر همیشه در عتابش بینم
جویندهٔ نور آفتابش بینم
گر مردمک دیدهٔ من نیست چرا
هرگه که طلب کنم در آبش بینم
< رباعی شمارۀ ۱۳۲
رباعی شمارۀ ۱۳۰ >