از ضعف تن آنچنان توانم رفتن
کز دیدهٔ خود نهان توانم رفتن
بگداختهام چنان که گر آه زنم
با ناله بر آسمان توانم رفتن
< رباعی شمارۀ ۱۴۰
رباعی شمارۀ ۱۳۸ >
