خندان بدو رخ گل بدیع آوردی
واندر که دی فصل ربیع آوردی
چون دانستی که دل به گل میندهم
رفتی و بنفشه را شفیع آوردی
< رباعی شمارۀ ۱۷۲
رباعی شمارۀ ۱۷۰ >