تا کی به هوای دل چنین خوار شوی
در دست ستمگری گرفتار شوی
انگه دانی که دل چه کردست به تو
کز غفلت خواب عشق بیدار شوی
< رباعی شمارۀ ۱۸۵
رباعی شمارۀ ۱۸۳ >
