بر سیر اگر نهاده ای دل، ای دوست
چون سیر به یک بار برون آی از پوست
زنهار مگرد گرد این راه مخوف
تا همچو پیاز خاطرت تو بر تو ست
< رباعی شمارهٔ ۳۳
رباعی شمارهٔ ۳۱ >