زان پیش که ما طفیل آدم بودیم
در خلوت خاص، هر دو محرم بودیم
بی منت عین و شین و قاف، اندر گل
معشوقه و عشق، هر دو با هم بودیم
< رباعی شمارهٔ ۱۳۰
رباعی شمارهٔ ۱۲۸ >
