با داده قناعت کن و با داد بزی
در بند تکلف مرو، آزاد بزی
در به ز خودی نظر مکن، غصه مخور
در کم ز خودی نظر کن و شاد بزی
< رباعی شمارهٔ ۱۷۴
رباعی شمارهٔ ۱۷۲ >