آن موی که سوز عاشقان میانگیخت
کز یک شکنش هزار دلداده گریخت
آخر اثر زمانه رنگی آمیخت
تا در کفش از موی سیه پاک بریخت
< رباعی شمارهٔ ۲۹
رباعی شمارهٔ ۲۷ >
