خواندیم گرسنه ما ز دل یار هوس
سیر از چو تویی بگو که یا رد شد پس
تو نعمت هر دو عالمی به نزد همه کس
قدر چو تویی گرسنهای داند و بس
< رباعی شمارهٔ ۲۱۳
رباعی شمارهٔ ۲۱۱ >
