با سینهٔ این و آن چه گویی غم خویش
از دیدهٔ این و آن چه جویی نم خویش
بر ساز تو عالمی ز بیش و کم خویش
آنگاه بزی به ناز در عالم خویش
< رباعی شمارهٔ ۲۲۶
رباعی شمارهٔ ۲۲۴ >
