دل سوخته شد در تف اندیشهٔ تو
بفکند سپر در صف اندیشهٔ تو
دل خود چه کند سنگ خاره و آهن سرد
چون موم شود در کف اندیشهٔ تو
< رباعی شمارهٔ ۳۴۵
رباعی شمارهٔ ۳۴۳ >