ای عود بهشت فعل بیدی تا کی
وی ابر امید ناامیدی تا کی
کردی بر من کبود رخ زرد آخر
ای سرخ سیاه گر سپیدی تا کی
< رباعی شمارهٔ ۴۰۲
رباعی شمارهٔ ۴۰۰ >
