کوی تو که آواره هزاری دارد
هرکس به خود آنجا سر و کاری دارد
تنها نه منم تشنهٔ دیدار، آنجا
جاییست که خضر هم گذاری دارد
< رباعی شمارهٔ ۲۰
رباعی شمارهٔ ۱۸ >
