گر با تو گهی نظر کنم پنهانی
لازم نبود که طبع خود رنجانی
من بودم و دیدنی چو این هم منع است
آن نیز به یاران دگر ارزانی
< رباعی شمارهٔ ۶۶
رباعی شمارهٔ ۶۴ >
