چون بچهٔ کبوتر منقار سخت کرد
هموار کرد پرّ و بیوکند مویِ زرد،
کابوک را نخواهد و شاخ آرزو کند
وز شاخ سوی بام شود باز گردگرد
< شمارهٔ ۳۲ - در رثای ...
شمارهٔ ۳۰ - در مدح ن... >
