هان! تشنه جگر، مجوی زین باغ ثمر
بیدستانیست این ریاض بدو در
بیهوده همان، که باغبانت به قفاست
چون خاک نشسته گیر و چون باد گذر
< رباعی شمارهٔ ۱۶
رباعی شمارهٔ ۱۴ >
