با من چو گل شکفته باشی گه گه
گاهی باشی چو کارد با گوشت تبه
روزی همه آری کنی و روزی نه
یکره صنما بنه مرا بر یک ره
< رباعی شمارهٔ ۹
رباعی شمارهٔ ۷ >
