داغم به دل از دو گوهر نایاب است
کز وی جگرم کباب و دل در تاب است
میگویم اگر تاب شنیدن داری
فقدان شباب و فرقت احباب است
< رباعی شمارهٔ ۴۴
رباعی شمارهٔ ۴۲ >
