آن نرگس مخمور تو گلگون چون است
بادام تو پستهوار پر خون چون است
ای داروی جان و آفتاب دل من
چونی تو و چشم دردت اکنون چون است
< رباعی شمارهٔ ۸۲
رباعی شمارهٔ ۸۰ >
