چون درد تو بر دلم شبیخون آورد
دندانت موافق دلم گشت به درد
اندر همه تن نبود جز دندانت
کو با دل من موافقت داند کرد
< رباعی شمارهٔ ۱۳۴
رباعی شمارهٔ ۱۳۲ >
