چون نامهٔ تو نزد من آمد شب بود
برخواندم و زو شبی دگر کردم سود
پس نور معانی تو سر بر زد زود
اندر دو شبم هزار خورشید نمود
< رباعی شمارهٔ ۱۴۰
رباعی شمارهٔ ۱۳۸ >
