در طبع بهیمه سار مردم خو باش
با عادت دیوسان ملک نیرو باش
چون جان به نکو داشت بود با او باش
گر حال بد است کالبد را گو باش
< رباعی شمارهٔ ۱۸۷
رباعی شمارهٔ ۱۸۵ >