ای گشته به نور معرفت ناظر خویش
آشفته مکن به معصیت خاطر خویش
چون نفس تو میکند به قصد ایمان را
باید که شوی به جان و دل حاضر خویش
< رباعی شمارهٔ ۱۸۸
رباعی شمارهٔ ۱۸۶ >
