خاقانی اگرچه خاک توست ای مهوش
چون آتش و آب و باد باشد سرکش
چندان باد است در سر خاکی او
کان را نبرد آب و نسوزد آتش
< رباعی شمارهٔ ۱۹۳
رباعی شمارهٔ ۱۹۱ >
