از بخل کسی که میکند وعده دروغ
بگریز ازو که آب دارد در دوغ
آن صبح که خلق کاذبش میخوانند
هرگز نرسد ازو به ایمان فروغ
< رباعی شمارهٔ ۱۹۷
رباعی شمارهٔ ۱۹۵ >
