گر خاک ز من به اشک خون پالودن
نالید، منال کو گه آسودن
زینسان که فراق خواهدم فرسودن
بر خاک ز من سایه نخواهد بودن
< رباعی شمارهٔ ۲۷۵
رباعی شمارهٔ ۲۷۳ >
