خاقانی را خون دل رز در ده
دل سوخته را خام روان پز در ده
آن آب دل افروز دل رز در ده
صافی شده را درد زبان گز در ده
< رباعی شمارهٔ ۲۹۷
رباعی شمارهٔ ۲۹۵ >
