یک نیمه ز عمر شد به هر تیماری
تا داد فلک به آخرم دلداری
بر من فلکا تو را چه منت؟ باری
تا عمر به نستدی ندادی یاری
< رباعی شمارهٔ ۳۱۶
رباعی شمارهٔ ۳۱۴ >
