خاقانی اگر سر زدهٔ یار آیی
در سرزدگی مگر کله دار آیی
میکوش که گم کردهٔ دلدار آیی
کر گمشدگی مگر پدیدار آیی
< رباعی شمارهٔ ۳۴۹
رباعی شمارهٔ ۳۴۷ >