آرزو بود نعمتم لیکن
از خسان ز من نپذرفتم
بیش میخواستم زمانه نداد
کم همی داد من نپذرفتم
< شمارهٔ ۲۴۳ - در مرثی...
شمارهٔ ۲۴۱ - در مدح ... >