قدر میخواست تا کار دو عالم
به یکبار از پی سلطان کند راست
چو او اندیشهٔ برخاستن کرد
قضا گفتا تو بنشین خواجه برخاست
< شمارهٔ ۴۰ - فیالحکم...
شمارهٔ ۳۸ - در مدح م... >