به خدایی که کرد گردون را
کلبهٔ قدرت الهی خویش
که ندیدم ز کارداری خویش
هیچ سودی مگر تباهی خویش
< شمارهٔ ۳۰۱ ...
شمارهٔ ۲۹۹ >
