چهار چیز ز ارکان بارگاه تو باد
مخالف تو کزو هست عیش تو شیرین
دو نیمه تن چو ستون و دریده دل چو شرج
چو میخ کوفته سر چون طناب راهنشین
< شمارهٔ ۳۹۶ - فی اقتر...
شمارهٔ ۳۹۴ - در مدح... >