گمان مبر که ز بیعیبی عمادست آن
که هجو او نکنم یا ز عجز و کم سخنی
مدیح گفت هجا کرده من بسم به عماد
برای من که هجا را بود هجا نکنی
< شمارهٔ ۴۸۲ ...
شمارهٔ ۴۸۰ >
