نه صبر به گوشهای نشاند ما را
نه عقل به کام دل رساند ما را
چون یار ز پیش میبراند ما را
کو مرگ که زین باز رهاند ما را
< رباعی شمارهٔ ۴
رباعی شمارهٔ ۲ >
