دستم که به گوهر قناعت پیوست
پر بود و نبود آز را بر وی دست
با دست طمع مگر شبی عهدی بست
روز دگرش غیرت همت بشکست
< رباعی شمارهٔ ۲۳
رباعی شمارهٔ ۲۱ >
