جانا به تن شکسته و عزم درست
عمریست که دل در طلب صحبت تست
وامروز که نومید شد از وصل تو چست
در صبر زد آن دست کز امید بشست
< رباعی شمارهٔ ۲۶
رباعی شمارهٔ ۲۴ >
