گفتند که شعر تو ملک داشت به دست
گفتم عجبا و جای این معنی هست
او فرع و چنان دلیر در بحر نشست
من اصل و به بیم در ز جیحون پیوست
< رباعی شمارهٔ ۳۶
رباعی شمارهٔ ۳۴ >
