از گردش این هفت مخالف بر هفت
هر هفت در افتیم به هفتاد آگفت
می ده که چو گل جوانیم در گل خفت
تا کی غم عالمی که چون رفتی رفت
< رباعی شمارهٔ ۸۶
رباعی شمارهٔ ۸۴ >
