صد پرده شبی فلک ز من بردارد
تا روز چو شب زپرده بیرون آرد
ار دست شب و روز به شب بگریزد
هر کس که چو روز من شبی بگذارد
< رباعی شمارهٔ ۱۱۹
رباعی شمارهٔ ۱۱۷ >
