با روی تو از عافیت افسانه بماند
وز چشم تو عقل شوخ و دیوانه بماند
ایام زفتنهٔتو در گوشه نشست
خورشید ز سایهٔ تو در خانه بماند
< رباعی شمارهٔ ۱۶۷
رباعی شمارهٔ ۱۶۵ >
