در مستی اگر ببرد خوابم شاید
می دیده ببندد ارچه دل بگشاید
بیدار ز مادران چو تو کم زاید
بخت تو نیم که هیچ خوابم ناید
< رباعی شمارهٔ ۲۰۸
رباعی شمارهٔ ۲۰۶ >
