بس راه که پای همتم پیماید
تا مشکل یک راز فلک بگشاید
بس روز سیه که از غلط پیش آید
تا از شب شک صبح یقینی زاید
< رباعی شمارهٔ ۲۱۱
رباعی شمارهٔ ۲۰۹ >
