از دست تو بنده داستانی شده گیر
وز مهر نشانهٔ جهانی شده گیر
دل رفت و نماند جان و تن بر خطرست
من ماندم و عشق و نیم جانی شده گیر
< رباعی شمارهٔ ۲۳۹
رباعی شمارهٔ ۲۳۷ >
